Πολύς λόγος γίνεται τελευταία περί «ψηφιακού μετασχηματισμού και μηχανογράφησης» στον χώρο του αθλητισμού, όπως φαίνεται ότι επαίρονται κυρίως από πλευράς Διοικούντων τον αθλητισμό. Για το θέμα αυτό ο Πρόεδρος του Πήγασου Κυψέλης κ. Δημήτριος Λιανός είπε την άποψή του:
«Κατ’ αρχήν έχω την άποψη ότι το 90% τουλάχιστον του Ελληνικού Αθλητισμού, στηρίζεται στα Αθλητικά Ερασιτεχνικά Σωματεία και στο έργο τους. Τα οποία αποτελούν την συντριπτική πλειοψηφία των Αθλητικών Ομάδων και είναι αυτά που σε όλες τις περιοχές της χώρας, ακόμα και σε όλες τις γειτονιές, προσελκύουν και εντάσσουν τα νέα παιδιά στον αθλητισμό, αξιοποιώντας και το τελευταίο Αθλητικό Κέντρο Νεότητας. Με συνεχείς φροντίδες και προσπάθειες να ενταχθούν, να εκδοθούν τα Αθλητικά Δελτία τους, να ανανεώνονται, να γίνονται οι Ιατρικές εξετάσεις τους, να ληφθεί μέριμνα για την εξασφάλιση κατάλληλων και επαρκών αγωνιστικών χώρων για τις προπονήσεις τους και τους αγώνες τους, να γίνεται η προσέλευσή τους στις προπονήσεις με υπεύθυνους του Σωματείου για την κατάλληλη προετοιμασία τους. Να λαμβάνεται μέριμνα και φροντίδα από τα αθλητικά Ερασιτεχνικά Σωματεία για τον τρόπο και την εξασφάλιση των μετακινήσεων όλων των αθλητών και των αθλητριών τους για την κάθοδο και την συμμετοχή τους στους αγώνες, για την εξασφάλιση των κατάλληλων αθλητικών εμφανίσεων για τους αθλητές και τις αθλήτριες του Σωματείου, του αναγκαιούντος και χρήσιμου αθλητικού υλικού, του υλικού φαρμακείου, των χρονομέτρων κλπ. Για τις εκδηλώσεις βράβευσης των διακριθέντων αθλητών τους, τις αθλητικές εκπαιδευτικές συγκεντρώσεις για τους νέους αθλητές, την αλληλογραφία με τους διάφορους φορείς, την λειτουργία του σύμφωνα με το Καταστατικό του (Συνεδριάσεις Δ.Σ., Γ.Σ.), την συνεχή φροντίδα για το κάθε αθλητικό τμήμα όλων των αναφυομένων θεμάτων και την προετοιμασία και προσπάθεια για αθλητικές ατομικές και ομαδικές διακρίσεις. Αυτά αποτελούν τον σκοπό της λειτουργίας των Αθλητικών Ερασιτεχνικών Σωματείων και χάρις σ’ αυτά υπάρχει ακόμα ανθηρός Ερασιτεχνικός Αθλητισμός στην χώρα μας. Με την πολλαπλή άμεση μεγάλη και άδολη και ανιδιοτελή αγάπη και προσφορά στον Ερασιτεχνικό Αθλητισμό των Μελών των Ελληνικών Αθλητικών Ερασιτεχνικών Σωματείων. Τα οποία μάλιστα επιβαρύνονται επί πλέον από ορισμένες Αθλητικές Ομοσπονδίες (οι οποίες επιχορηγούνται από το Δημόσιο για τα λειτουργικά τους έξοδα μισθοδοσίας προσωπικού) και με χρηματικά ποσά «παραβόλων» για κάθε μία έκδοση ή ετήσια ανανέωση αθλητικού δελτίου αθλητή τους σε άθλημα της αρμοδιότητας αυτών των (ορισμένων) Ομοσπονδιών.
Για τους παραπάνω σκοπούς και την λειτουργία των αθλητικών Ερασιτεχνικών Σωματείων η μοναδική εδώ και πολλά χρόνια (μετά την έλευση των μνημονίων) πηγή εσόδων εν γένει για την συντριπτική πλειοψηφία των Αθλητικών Ερασιτεχνικών Σωματείων είναι οι Συνδρομές και οι Δωρεές των Μελών τους, η Δωρεάν Εθελοντική Προσφορά υπηρεσιών όλων των Μελών τους, σε συνδυασμό με την αποφυγή ή τον περιορισμό άλλων μη απαραίτητων δαπανών, όπως από την μη απασχόληση υπαλληλικού προσωπικού.
Από την άλλη πλευρά έχω την άποψη ότι, εκτός του Δημοσίου και του ευρύτερου τομέα που χρηματοδοτείται για την λειτουργία του από το Δημόσιο, όπως είναι οι Αθλητικές Ομοσπονδίες, κάθε άλλο φυσικό και νομικό πρόσωπο έχει αναφαίρετο δικαίωμα να επικοινωνεί με τις οποιεσδήποτε αρχές, για το οποιοδήποτε θέμα, με όποιον τρόπο επιθυμεί. Είτε ταχυδρομικά απλά ή συστημένα, είτε με κατάθεση απ’ ευθείας στο Πρωτόκολλο της οποιασδήποτε αρχής στην οποία απευθύνεται, είτε με FAX, είτε με απλό e-mail, είτε και με εξώδικο. Ουδείς πιστεύω έχει το δικαίωμα ν’ απαγορεύσει στα Αθλητικά Ερασιτεχνικά Σωματεία να επικοινωνούν το καθένα με όποιον τρόπο το ίδιο επιθυμεί για οποιοδήποτε εν γένει και πάσης φύσεως θέμα με οποιαδήποτε αρχή, από την στιγμή μάλιστα που δεν απασχολεί υπαλληλικό προσωπικό και δεν υποχρεούται να απασχολήσει προσωπικό και δεν πληρώνεται από πουθενά για να προσλάβει και να πληρώνει υπαλληλικό προσωπικό. Τα δε μέλη του Αθλητικού Ερασιτεχνικού Σωματείου, που είναι κυριολεκτικά εθελοντές «αιμοδότες» του Ελληνικού Ερασιτεχνικού Αθλητισμού, προσφέροντας τις εν γένει πολύτιμες υπηρεσίες τους εθελοντικά, με μεγάλη και ανιδιοτελή αγάπη, χωρίς καμία αμοιβή, αλλά πληρώνοντας κιόλας, δεν έχουν συνήθως γνώση «μηχανογράφησης» ούτε και υποχρέωση να φοιτήσουν κάπου για να την μάθουν.
Είναι προφανές λοιπόν κατά την άποψή μου ότι τα περί «ψηφιακής μηχανογράφησης» στον αθλητισμό αφορούν αποκλειστικά το Δημόσιο, τον ευρύτερο τομέα του Δημοσίου και των επιχορηγούμενων από αυτό φορέων, όπως οι Αθλητικές Ομοσπονδίες, οι οποίες λαμβάνουν και χρήματα από το Δημόσιο που προβλέπονται στον Προϋπολογισμό τους, για Μισθοδοσία Υπαλληλικού Προσωπικού. Κάποιες όμως πρόσφατα άρχισαν να μετακυλίουν την υποχρέωσή τους για «μηχανογράφηση» και να επιβάλλουν «εκβιαστικά» να συμμετέχουν υποχρεωτικά στην «ψηφιακή μηχανογράφηση» και τα ίδια τα Αθλητικά Ερασιτεχνικά Σωματεία για να εκδίδονται ή και να ανανεώνονται τα Αθλητικά Δελτία των Αθλητών και των Αθλητριών τους. Με αυτό τον τρόπο να στερούνται των δικαιωμάτων τους να επικοινωνούν ελεύθερα με τον απλούστερο δυνατό τρόπο της ελεύθερης επιλογής τους, ακόμα και για την έκδοση και την ανανέωση των Αθλητικών Δελτίων των αθλητών και των αθλητριών τους, πληρώνοντας επί πλέον ακόμα και «παράβολα» στις συγκεκριμένες Αθλητικές Ομοσπονδίες. Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω εν προκειμένω, αν όλα αυτά είναι σε γνώση της Πολιτείας και αν συμφωνεί και η Πολιτεία (Διοίκηση). Είναι γνωστό επίσης στον χώρο του Ερασιτεχνικού Αθλητισμού ότι και άλλες φορές στο παρελθόν καταταλαιπωρήθηκαν και αδίκως τα Αθλητικά Ερασιτεχνικά Σωματεία με αμφιβόλου νομιμότητας αποφάσεις υπερκείμενης αρχής, όπως και με υπουργική απόφαση που καλά καθούμενα αξίωνε να υποβάλλουν αυτά στην Γ.Γ.Α. πληθώρα εγγράφων για «διατήρηση της ειδικής αθλητικής τους αναγνώρισης», την στιγμή που ο ισχύων τότε Αθλητικός Νόμος που κατίσχυε διότι δεν είχε καταργηθεί ή τροποποιηθεί (και κατά την άποψή μου ήταν και ορθότερος), όριζε σαφώς, ρητά και περιοριστικά, σε ποιες και μόνο συγκεκριμένες περιπτώσεις και με ποιες προϋποθέσεις και διαδικασία μπορεί ν’ ανακληθεί η ειδική αθλητική αναγνώριση. Εκείνα μάλιστα τα χρόνια είχε διαπιστωθεί κάποια ανεπάρκεια στην λειτουργία των υπηρεσιών αυτού του φορέα, διότι για τα ίδια Σωματεία έδιναν κάποιες φορές διαφορετικές απαντήσεις στο αν έχουν ή δεν έχουν αθλητική αναγνώριση.
Επειδή στην πραγματικότητα το θέμα της «ψηφιακής μηχανογράφησης» στον Ελληνικό Αθλητισμό και ιδιαίτερα και στον Ελληνικό Αθλητικό Ερασιτεχνικό Αθλητισμό, αφορά κατά την άποψή μου το Δημόσιο και τον ευρύτερο τομέα του, καθώς και τις χρηματοδοτούμενες από αυτό σε ποσοστό 50% και πλέον του προϋπολογισμού τους Αθλητικές Ομοσπονδίες, που υποχρεούνται να απασχολούν και απασχολούν υπαλληλικό προσωπικό, χρηματοδοτούμενες γι’ αυτό από το Δημόσιο και θα πρέπει ν’ απαλλαγούν από υποχρεωτική συμμετοχή τους σε «ψηφιακή μηχανογράφηση» τα Αθλητικά Ερασιτεχνικά Σωματεία. Αν δηλαδή εξακολουθεί να υπάρχει η άποψη ότι η «ψηφιακή μηχανογράφηση», που αφορά τη λειτουργία του Δημοσίου (ή την τυχόν δυσλειτουργία), είναι κάτι χρήσιμο για τον Αθλητισμό, θα πρέπει τα Αθλητικά Ερασιτεχνικά Σωματεία να μπορούν να συνεχίζουν να στέλνουν όλα τα πάσης φύσεως έγγραφά τους στις Αθλητικές Ομοσπονδίες, με οποιονδήποτε τρόπο επιλέγουν, δηλαδή και ταχυδρομικά απλά ή συστημένα και απ’ ευθείας στο πρωτόκολλο και με FAX, όπως έχουν αναφαίρετο δικαίωμα. Οι υπάλληλοι των Αθλητικών Ομοσπονδιών και του Δημοσίου να τα σκανάρουν και να τα αρχειοθετούν. Κανείς δεν μπορεί να υποχρεώσει τα Αθλητικά Ερασιτεχνικά Σωματεία να σταματήσουν την αθλητική λειτουργία τους, επειδή θα είναι αναγκασμένα να προσλάβουν και υπαλληλικό προσωπικό για την αντιμετώπιση εργασιών «ψηφιακού μετασχηματισμού» και μηχανογράφησης που αφορούν την λειτουργία της Διοίκησης, και μάλιστα για όσα αθλήματα δραστηριοποιούνται.
Κατά την άποψή μου πάντως, όλ’ αυτά που εισάγονται στον αθλητισμό, αφορούν σχεδόν αποκλειστικά την προσπάθεια επαρκούς λειτουργίας των υπηρεσιών του Δημοσίου, λόγω και της χρόνιας ίσως δυσλειτουργίας τους. Είναι όμως περιττά πιστεύω για τον αθλητισμό. Θεωρώ ότι ήταν επαρκέστατο το προηγούμενο καθεστώς, όταν δηλαδή, χωρίς την δαιδαλώδη μορφή της «ψηφιακής μηχανογράφησης», κάθε Αθλητική Ομοσπονδία έστελνε στο τέλος του κάθε χρόνου στην Προϊσταμένη της Αρχή (Γ.Γ.Α.) την Κατάσταση των Ενεργών Σωματείων του Έτους, με τους αριθμούς των συμμετεχόντων στους αγώνες αθλητών και αθλητριών τους, τις διακρίσεις τους, τις βαθμολογίες τους, την συμμετοχή των αθλητών τους σε Εθνικές Ομάδες κλπ κλπ. Και επί τη βάσει μάλιστα αυτών των στοιχείων εδίδοντο τότε από την Πολιτεία και τακτικές επιχορηγήσεις στα Αθλητικά Σωματεία.
